İkinci Dünya Savaşı 1939-1945 Part 4

[Dunedain]

Pasifik’te her şey Japonların lehine ilerliyordu 4 Mayıs’ta Amerikan ve Japon donanmaları arasında ilk sıcak temas yaşandı bu sıcak temasın sonunda 2 tarafta birer Uçak Gemisi kaybederek savaşı kapattı.

Kuzey Afrika Cephesinde ise Rommel 26 Mayıs günü Gazala Hattına saldırı başlattı.Bu saldırılarda Müttefikler fazla direnemediler ve en son 14 Haziran gününde geri çekilmeye başladılar.

Bu aradada 4 Haziranda Midway Savaşı yaşandı saldırıyı yapan taraf Japonlar’dı.Muharebenin amacı stratejik Midway adası'nı almak ve Amerikan uçak gemilerini yok etmekti. Bu amaçla toplanan Japon armadasında 200 parçalık Japon filosunda 8 uçak gemisi ve 11 zırhlı bulunuyordu. Buna karşılık Amerikalılar 3 uçak gemisi etrafında 76 parçalık bir filo hazırlayabilmişlerdi. Ne var ki Japonlar güçlerini dağıttılar. İki uçak gemisini, Amerikalıları kuzeye çekmek için Aleutian Adaları’na doğru göndermişler, iki uçak gemisini de esas filonun çok gerisindeki çıkarma filosuna tahsis etmişlerdi. Japon şifresini çözen Amerikalılar birçok bocalamaya ve Yorktown’ın bu sefer batmasına rağmen, Japon İmparatorluk Filosu’nun belkemiği olan en önemli dört Japon uçak gemisini batırdılar. Bu savaşın Amerikalılar lehine sonuçlanmasındaki en önemli etken Amerikan ordusunun Japon şifreleme sistemini çözmeleri ve Japonların bundan haberi olmamasıdır. Japon uçak gemilerinin batırılmasındaki etken ise Japon amiralinin hazırda bekleyen silahları yüklenmiş muharebe uçaklarının saldırı filosu geri dönmedi diye bombardıman cephanesi yüklemek amacıyla hangara indirmesi ve bu sırada Amerikan uçaklarının gemilere saldırmasıdır. Bu savaşta ve sonraki savaşlarda Japon donanmasının yenilmesindeki en önemli etkenlerden biri Japon gemilerinde radar bulunmaması olacaktır.(Bide Japon'ları teknolojik falan sanaradık Very Happy.)

20 Haziran günü Rommel Kuzey Afrika’da taarruz emri verdi.21 Haziran günü Müttefikler Tobruk’tan geri çekilmeye başladılar.

28 Haziran’da Doğu Cephesi için Mavi Operasyon resmen başlamış oldu ve hattın en kuzeyinden başlıyarak yavaş yavaş bütün hattan ilerlemeye başlandı. Kısa sürede Donets nehrini geçerek Don kıyılarına ulaşan panzer birliklerinden bir kısmı Don nehrinin batı kıyıları boyunca güney doğuya, Stalingrad yönünde ilerlerken bir kısmı da geniş yaylar çizerek iki nehir arasında konuşlanmış Kızıl Ordu birliklerini kuşatma manevrasına katılıyorlardı.Generallerin tüm tepkilerine rağmen Hitler bütün bir 6. Ordu'yu Stalingrad'a yönlendirdi.Generalleri o şehri Volga nehrini geçerek çevirmeyi önerirken Hitler'in düşüncesi o şehirde Doğu Cephesinin kaderinin yattığı o savaşı alırsak Rusya düşer alamazsak Almanya düşer şeklindeydi.

Aynı gün ise Kuzey Afrika Cephesinin kaderini tayin edicek olan El Alameyn şehrine Alman birlikleri ulaştı savaşın ilerliyen günlerinde El Alameyn Alman’ların bu bölgede savaşı kaybetmelerine neden olucak şehir haline gelicekti.3 Temmuz’da Alman’lar Doğu Cephesinde Sivastopol’a girdiler.

Haziran 1942 ayında, Gazala Savaşı’nın ardından 8. Ordu, Mersa Matruh’tan El Alameyn Hattı’na çekilmişti. El Alameyn Hattı, Akdeniz kıyısındaki El Alameyn yerleşiminden, güneydeki Kattara Çöküntüsü’ne kadar uzanan 60 km.lik bir savunma hattıdır.

Rommel, 1 Temmuz’da El Alameyn Hattına saldırmıştır. 8. Ordu savunma hatları akşama kadar pozisyonlarını korumuşlardır. Bu gecikme Rommel’in hızını kesmiştir. Ertesi gün Rommel birliklerini hattın kuzey bölümünde yoğunlaştırarak bu bölgeden Birleşik Krallık savunmasını yarmayı planlamıştır. General Auchinleck’in Alman-İtalyan birliklerinin merkez bölümüne düzenlediği karşı taarruz da başarısız olmuştur. Cephenin güney bölümünde İtalyan birliklerine karşı düzenlenen bir diğer karşı taarruz ise daha başarılı olmuştur. 8. Ordu’nun bu direnci, Rommel’in birliklerini yeniden tertipleyerek savunma hattına yüklenme kararı vermesine yol açmıştır.

General Auchinleck’in 10 Temmuz 1942 günü cephenin kuzeyinde, Tel el Eisa bölgesinde geliştirdiği karşı taarruz Alman-İtalyan birliklerinden binin üstünde savaş esiri alınmasını sağlamıştır. Rommel’in karşı taarruzları ise kısmi başarı sağlamıştır. General Auchinleck’in izleyen taarruzları yine cephenin merkez bölümünde Ruweisat Sırtı’nda gerçekleşmiştir. Bu bölgede 14 Temmuz ve 21 Temmuz 1942 tarihlerinde gerçekleşen iki savaş da başarılı olamadı ve ikincisinde tankların piyadeyi desteklemekte gecikmeleri 700 kadar askerin esir edilmesine yol açtı. Buna karışın 27 Temmuz’da iki taarruza daha girişilmiştir. Tel el Eisa’nın kuzeyindeki taarruz orta derecede başarısız olmuş ancak Miteiriya’daki ağır kayıplarla sonuçlanmıştır. Alman karşı taarruzu başladığından mayınlı arazi temizlenemediği için tanklar piyadenin desteğine gelememişlerdi.

31 Temmuz’a gelindiğinde Birleşik Krallık 8. Ordu’su taarruz gücünü yitirmiş bulunmaktadır. General Auchinleck, taarruz operasyonlarını durdurarak Mihver güçlerinin genel taarruzuna karşı savunma pozisyonuna geçmiştir.

Rommel’in bu taarruzu El Alameyn savunmasını aşamamıştır.

23 Temmuz 1942 de Rostov savunmasıyla temasa geçen Almanlar, 25 temmuz 1942 de kenti ele geçirdiler. Rostov’un düşmesi Ruslar için acı bir kayıp sayılır, üstelik de bu kadar kısa bir sürede. Kafkasya’dan gelen petrol boru hattı kesilmişti. Almanların Kafkasya yönündeki ilerleyişi önünde artık hiçbir engel kalmamıştır.Artık Alman ordularının hedefi Moskova'dan kat ve kat fazla değere binen Stalingrad'dır ve tek amaç o şehri alabilmektir.

Ekim sonları geldiğinde ise Alman Kuvvetleri El Alameyn sınırlarında takılıp kalmışlardı. Cephenin kuzey bölümünde 23 Ekim 1942 günü gün ağarmadan İngiliz topları hazırlık ateşine başlamışlardır. Hazırlık ateşi, 882 topun, herbirinin yaklaşık 600 atışıyla 5 saat sürdürülmüştür. Ardından istihkam birlikleri, piyadenin yakın desteğinde mayın temizleme işlemlerine başlamışlardır. Almanların Şeytan bahçesi adını verdikleri, çeşitli bubi tuzakları ve mayınlarla döşeli bu arazide 8 km.lik bir yolun açılmasına çalışılmıştır. Mayınlı arazinin derinliği yüzünden, çok dikkatli sürdürülmesi gereken bir işlemdir bu.

İngiliz 30. ve 10. Kolorduları’nınn, zırhlı birlikleri için geçiş bandı oluşturmaya yönelik bu saldırısı esnasında, cephenin güney kesiminde ise İngiliz 13. Kolordusu’nun yanıltıcı taarruzu, Alman 21. Panzer Tümeni’nin ve İtalyan Ariete Zırhlı Tümeni’nin cephe hattına yapılmıştı.

İngiliz 30. Kolordusu’nun giriştiği taarruz, çölde belirgin olamayan bir hatta kadar ilerlemeyi hedefliyordu ve bölge, Alman-İtalyan kuvvetlerinin en güçlü savunduğu bölgeydi. Saat 14:00 dolaylarında istihkamcılar tanklar için bir geçit oluşturmuşlardı. Beşyüz kadar İngiliz tankı bu banda ilerledi ancak, yoğun toz, trafik sıkışıklığı dolayısıyla hareketsiz kaldılar.

1942 sabahı Alman karargahı, bir hava taarruzuna uğramıştır. Bu hava saldırısında Alman birliklerinin iletişimi ciddi hasar görmüştür. Rommel o sıralarda Almanya’da olduğu için ona vekalet etmekte olan General Georg Stumme, hava saldırısı sırasında yaşamını yitirmiştir. Komutayı General Ritter von Thoma devralmıştır.

İngiliz 30. kolordusu ilk mayınlı arazide çakılıp kalmıştır ve 10. Kolordu, gün boyu Alman-İtalyan mevzilerine binin üstünde çıkış yapan Müttefik hava akınlarına karşın ilerlemekte başarılı olamamıştır.

İngiliz 51. Tümenine gün ağarırken taarruz eden panzerler, saat 16:00 dolaylarında bir ölçüde başarılı oldular. 15. Panzer Tümeni’nin panzerleri, toz bulutlarının ve arkalarına aldıkları güneşin de yardımıyla Kidney Sırtı’ndaki Avusturalya Tümeni’ni geri attılar. II. El Alameyn Savaşı’nın ilk büyük tank muharebeleri bugünün sonlarında yaşanmıştır. Yüzün üzerinde tankın giriştiği bu çatışma gece karanlığına dek sürmüş ve iki taraf da yarıya yakın tankını bu çatışmalarda kaybetmiştir. Piyadeye karşı tankların sürdürdüğü bu muharebeler iki gün boyunca sürmüş, ağır piyade kayıplarına karşın Birleşik Krallık birlikleri Kindey Sırtı’nı elde tutmayı başarabilmişlerdir.

Rommel, 25 Ekim 1942 akşam saatlerinde karargahına dönmüştür. Ordunun durumunu incelemiş ve İtalyan Trento Tümeni’nin yarı mevcudunu yitirdiğini, 164. Hafif Tümen’in de iki taburunu yitirdiğini görmüştür. Diğer birlikler de büyük baskı altındadır ve günlük istihkaklar, ikmal zorluları nedeniyle yarıya indirilmiştir ve tüm ordu için üç günlük akaryakıt stoğu kalmıştır.

26 Ekim günü ise İngiliz 8. Ordusu’nun taarruzu durmuştur. Churchill, "Savaşı kazanacak bir General bulmak gerçekten olanaksız mı" demektedir. Rommel 26 Ekim günü Tel al-Eissa yakınlarından bir karşı saldırı başlatmıştır. Bu karşı saldırıyla Rommel, tüm tanklarını Kidney tepesi civarından savaşa sürerek önceki pozisyonunu yeniden kazanmayı amaçlamaktadır. Tüm hava ve kara gücünü bölgede toplayarak 21. Panzer Tümeni’ni ve İtalyan Ariete Zırhlı Tümeni’ni Rahman yolunun güneyi boyunca taarruza geçirmiştir. Ancak ileri harekat akaryakıt sıkıntısı yüzünden durmuş, açık arazide İngiliz hava akınlarına maruz kalmıştır.

Bununla birlikte 8. Ordu, Alman-İtalyan birliklerinin tank kayıplarına karşın başarılı olamadılar. Her ileri harekatleri tanksavar topları tarafından durduruldu.

Bir Beaufort torpido bombardıman uçağı filosu, Tobruk limanından bir tankeri batırmış ve Rommel’in son ikmal umudunu da boşa çıkarmıştır.

2 Kasım da başlayan bu evrede düşman zırhlılarının imhası hedeflenmiştir. Düşman açık alanda savaşmaya zorlandı. İstila edilen ikmal hatları ve taarruzlar sonucu Mihver güçleri akaryakıtı azalmıştı ve düşman ordusu dağılmıştı. Tüm çabalarda amaç, Rahman sırtı boyunca Tel el-Agakir’deki Mihver savunmasıydı. Bu saldırı yedi saat süren hava taarruzlarıyla başladı. Hava taarruzlarının hedefi Tel el-Agakir ve Sidi Abddal-Rahman bölgesiydi. Hava taarruzunun ardından 4,5 saat süren, 360 topun, 15.000 top mermisi harcayarak sürdürdüğü baraj ateşi başlamıştır. Yoğun hava saldırılarına karşın ateşi sürdüren Alman 88.likleri 128 İngiliz tankından 102 sini imha etmişlerdir. Öğleden sonra 120 Alman ve İtalyan tankı saldırıya geçmiştir. 2. El Alameyn Savaşı’nın son tank savaşı Agakir Sırtı’ndaki bu tank savaşıdır.

3 Kasım da Rommel Hitler’e bir mesaj göndererek durumun ümitsizliği nedeniyle geri çekilme onayı ister, ama red edilir. Aynı gün General von Thoma, komuta ettiği tüm tankların imha olduğu bir savaşın sonunda esir düşmüştür.

Direnmeye çalışmanın tüm birliklerin kaybedilmesi anlamına geleceğini bilen Rommel, Hitler’in emrine karşın geri çekilme emri vermiştir.

4 Kasım da İngiliz 3 zırhlı tümeni Alman-İtalyan hatlarını yarmışlardır.

8 Kasım 1942'de İngiliz ve ABD güçlerinden oluşan bir görev kuvveti Fas ve Cezayir kıyılarına bir çıkarma yaptı. 6 Ağustos 1942 günü başlayan İngiliz taarruzu karşısında (II. El Alameyn Savaşı), geri çekilmek zorunda kalan Rommel, bu çıkartma harekatı sonucu iki ateş arasında kalmış oluyordu.

General Montgomery komutasındaki İngiliz 8. Ordusunun ileri harekatı, Rommel'in döşemiş olduğu onbinlerce mayın dolayısıyla ağır aksak ilerleyebiliyor.

Böylece İngiliz 8. Ordusu, 13 Aralık 1942'de Tobruk’a ulaşabiliyor. 1943 yılının ocak ayı sonunda ise Libya tümüyle Rommel’in kontrolünden çıkmıştır. Artık Kuzey Afrika’da durum tümüyle ABD ve Ingilizlerin kontrolü altındadır.
Bu sıradada Doğu Cephesinde Mavi Operasyonun iki stratejik hedefi vardır. Stalingrad’da İdil nehir yolunun kesilmesi ve Kafkasya. Donets ve Don nehirlerinin geçilmesi ardından harekatın iki kola ayrılması kaçınılmazdır. 9 Temmuz 1942 de Hitler, Güney Ordu Grubunun iki grup olarak yeniden organize edilmesi emrini veriyor. A Grubu, mareşal Von Kleist’in komutasında Kafkasya üzerine yürüyecektir. B Grubu ise mareşal Von Bock komutasında Stalingrad’a. Bu bağlamda Mavi Oprerasyonun izleyen savaşları, daha güneyde Kafkasya Savaşları ve hemen kuzeyinde de Stalingrad Savaşları olarak sürecektir.Zira bu Stalingrad Savaşları Almanlar için savaşı kaderini değiştiren 2. bir şehir olucaktı.Eylül Ekim ve Kasım aylarında bunlar yaşanırken 23 Ağustos 1942 Günü Alman 6. Ordusu Stalingrad’a ulaşmıştı ki bu günü Rus General Aleksandır Mikahlioviç Vasilevski ‘’ Unutulmaz , Trajik bir gün ‘’ olarak nitelendirdi.Aynı gün Alman Ordusunun Stalingrad’a yönelik taarruzu başladı.Luttewaffe’in 4.000 çıkışlık saldırılarında şehir 48 saat boyunca bombalandı.Bombardıman bittiğinde Stalingrad tamamiyle bir harabe haline gelmişti.Stalingrad’ı Güney – Kuzey çizgisinde bölen nehre düşen bombaların haddi hesabı yoktu zira bu bombardımandada şehrin %80i tahrip edilmiş oldu.Bombardımanın bitmesiyle 6. Ordu Kuzey Batıdan 4. Panzer Ordusuda güney batıdan taarruza geçtiler.2 Gün içinde şehrin batı kıyısındaki direnç kırıldı ve Alman orduları hem kuzeyden hem güneyden nehre ulaştılar.Böylece hat Volga Nehri olarak kaldı. Bölgedeki Kızıl Ordu birliklerin savaşçı unsurları yetersizdir, çoğu eksik kadrolu birliklerdir. Mayıs ayında girişilen Harkov saldırısında uğranılan ağır kayıplar henüz giderilebilmiş değildir. Top mevcudu da yetersizdir, bazı cephelerde havan toplarıyla savunma yapmak zorunda kalınmaktadır. İki gün içinde General Hoth’un panzer birlikleri Rusların iki savunma hattını çökertmiştir. En içteki üçüncü savunma hattı önünde durdurulursa da 25 Ağustos 1942 günü bu savunma hattı da yarılır. General Yeremenko, iki Sovyet ordusuna geri çekilme emri vermek zorunda kalmıştır. Tam zamanında verilen bir karardır bu çünkü, ertesi gün General Paulus’un 6. Ordu’su kuzeyden saldırıya geçmiştir.

[Arslan Bey]

işte tarih budur tşk